Καρκίνος παχέος εντέρου

καρκίνος παχέος εντέρου

Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Επιδημιολογικά στοιχεία

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί τη δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως, και την τρίτη σε συχνότητα κακοήθη νόσο, μετά τον καρκίνο του μαστού και του πνεύμονα. Παλαιότερα, θεωρούταν ότι επηρέαζε σχεδόν αποκλειστικά ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια φαίνεται να ταλαιπωρεί όλο και νεότερες ηλικίες, χωρίς απαραίτητα να διαθέτουν κληρονομικό ιστορικό. Απαντάται περισσότερο σε άνδρες ασθενείς, σε σχέση με τις γυναίκες, με συχνότερο τύπο το αδενοκαρκίνωμα. Αποτελεί μάλιστα πλέον την συχνότερη αιτία θανάτου σχετιζομενη με κακοήθεια σε άνδρες ηλικίας κάτω των 50 ετών και την δεύτερη συχνότερη σε γυναίκες κάτω των 50 ετών.

Το παχύ έντερο διακρίνεται σε πέντε τμήματα: το ανιόν, το εγκάρσιο, το κατιόν και το σιγμοειδές και το ορθό. Ο καρκίνος παχέος εντέρου μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε από αυτά, με διαφορετικά κάθε φορά συμπτώματα. Η πρόγνωση της συγκεκριμένης μορφής κακοήθειας είναι εξαιρετικά καλή, σε σύγκριση με άλλους τύπους καρκίνου, εφόσον διαγνωσθεί έγκαιρα.

Πώς προκαλείται ο καρκίνος του παχέος εντέρου;

Οι κακοήθειες του παχέος εντέρου ξεκινούν συνήθως από καλοήθη μορφώματα, με συχνότερους του πολύποδες του εντέρου. Πρόκειται για μικρά εξογκώματα, τα οποία εμφανίζονται στο βλεννογόνο του εντέρου. Εμφανίζονται λόγω ανεξέλεγκτης ανάπτυξης κυττάρων της εσωτερικής επιφάνειας του παχέος εντέρου. Οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι καλοήθεις όγκοι, οι οποίοι τις περισσότερες φορές δεν εμφανίζουν κακοήθεια. Ωστόσο, ενδέχεται να παρουσιάσουν μια κατάσταση η οποία ονομάζεται «υψηλόβαθμη δυσπλασία», κι αποτελεί προκαρκινικό στάδιο. Γι’ αυτό, ασθενείς που εμφανίζουν εντερικούς πολύποδες οφείλουν να τίθενται υπό παρακολούθηση ανεξαρτήτως της καλοήθειάς τους.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι μπορούν να ενισχύσουν τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου, περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

  • Παχυσαρκία
  • Αυξημένη ηλικία
  • Διατροφή υψηλή σε κόκκινο κι επεξεργασμένο κρέας
  • Θετικό οικογενειακό ιστορικό
  • Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου (νόσος του Crohn κι ελκώδης κολίτιδα)
  • Καθιστική ζωή κι έλλειψη άσκησης

Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Συμπτώματα

Δεδομένου ότι τα περισσότερα περιστατικά καρκίνου του παχέος εντέρου ξεκινούν ως καλοήθειες, η νόσος δεν εμφανίζει συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Όσο εξελίσσεται, παρουσιάζει συμπτώματα ανάλογα με τη θέση, το βαθμό και το μέγεθος της αλλοίωσης. Κοινότερα εξ αυτών είναι τα παρακάτω:

  • Αίμα στα κόπρανα
  • Αιμορραγία από τον πρωκτό
  • Αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου (διάρροια/δυσκοιλιότητα)
  • Ακούσια απώλεια βάρους
  • Κοιλιακό άλγος κι αίσθηση φουσκώματος
  • Απόφραξη παχέος εντέρου
  • Δευτερογενής αναιμία

Πώς διαγιγνώσκεται;

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ιάσιμος, με εξαιρετικά αποτελέσματα και προσδόκιμο ζωής. Ωστόσο, κλειδί για την αποτελεσματική αυτή θεραπεία είναι ο έγκαιρος εντοπισμός του. Η διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι μια διαδικασία εξαιρετικά σημαντική, η οποία ξεκινά από την κολονοσκόπηση. Λόγω της απουσίας ειδικών συμπτωμάτων της πάθησης, το μεγαλύτερο μέρος των περιστατικών διαγιγνώσκεται τυχαία στα πλαίσια του προληπτικού ελέγχου.

Η εξέταση της κολονοσκόπησης αποτελεί μέρος μιας εξαιρετικά σημαντικής σειράς προληπτικών εξετάσεων. Ασθενείς οι οποίοι δεν διαθέτουν θετικό οικογενειακό ιστορικό, ή γενετική προδιάθεση οφείλουν να ξεκινούν συστηματικό έλεγχο με κολονοσκόπηση μετά τα 50 έτη ενώ στις Αμερικανικές οδηγίες το όριο μετατέθηκε στα 45 έτη. Η εξέταση πρέπει να πραγματοποιείται νωρίτερα, σε ασθενείς οι οποίοι επιδεικνύουν συμπτώματα της πάθησης ή διαθέτουν θετικό οικογενειακό ιστορικό και γενετική προδιάθεση.

Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου παίζουν και οι παρακάτω εξετάσεις:

  • Γενικές εξετάσεις αίματος
  • Αξονική τομογραφία κοιλίας
  • Μαγνητική τομογραφία
  • Εξέταση καρκινικών δεικτών, όπως τα CEA και Ca19-9
  • Βιοψία ύποπτων δειγμάτων καρκινικού ιστού ή λεμφαδένων
  • Ανίχνευση αίματος στα κόπρανα

Θεραπεία & Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου στηρίζεται αποκλειστικά στην έγκαιρη διάγνωση. Περιλαμβάνει χειρουργική εκτομή του τμήματος του παχέος εντέρου που περιλαμβάνει την κακοήθεια, της ρίζας του (μεσόκολο) και όλων των πέριξ λεμφαδένων. Η επέμβαση αυτή ονομάζεται κολεκτομή. Κάθε επέμβαση κολεκτομής οφείλει να τηρεί αυστηρά τα ογκολογικά κριτήρια, τα οποία ορίζουν ότι δεν πρέπει να παραμείνει υπόλοιπο της νόσου στην κοιλιακή χώρα. Γι’ αυτό, τα όρια της κολεκτομής θα πρέπει να είναι μακριά από το σημείο της βλάβης, εκεί όπου δεν υπάρχει καρκινική διήθηση. Έτσι, ο ιατρός μπορεί να εγγυηθεί το καλύτερο ογκολογικό αποτέλεσμα.

Η κολεκτομή μπορεί πλέον να διενεργηθεί λαπαροσκοπικά και ρομποτικά, προσφέροντας άμεση αποκατάσταση κι επιστροφή στην καθημερινότητα. Ο πόνος κι η απώλεια αίματος ελαχιστοποιούνται, κι ο ασθενής παρουσιάζει σπάνια μετεγχειρητικές επιπλοκές. Οι τεχνικές αυτές επιτρέπουν τη διατήρηση του σφιγκτήρα του πρωκτού, καθώς και την πιθανή αποφυγή της μόνιμης κολοστομίας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον καρκίνο παχέος εντέρου, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Γενικό Χειρουργό Δρ. Εμμανουήλ Σγουρομάλλη. Η εξειδίκευσή του στη βαριατρική, καθώς και η πολυετής εμπειρία του στον χώρο της λαπαροσκοπικής μεταβολικής χειρουργικής τον καθιστούν ικανό να απαντήσει σε οποιαδήποτε απορία σας.